Streaming muziek laat toch een ander beeld zien van de muziekwereld. Ik zal het illustreren aan de hand van het concert van Giovanca wat ik vrijdagavond meemaakte.
Giovanca heeft een prachtig nieuw album uitgebracht dit jaar: Satellite Love. Met een duidelijke ommezwaai van (neo)soul naar disco heeft ze een nieuwe kant van haar laten zien.
Met teksten over verdriet, afscheid, liefde, nieuwe liefde brengt ze de luisteraar in verwarring, maar ook in extase.
Wat is er eigenlijk mooier dan muziek van een schijf? Dan wel een cd of een lp? Live muziek natuurlijk. Dan ervaar je de muziek eigenlijk zoals het bedoeld is. Op die manier brengt de artiest zijn of haar boodschap over naar het publiek.
In ieder geval deed Giovanca dat uitstekend. Maar er viel iets op. De vorige keren dat ik haar concerten bezocht in Simplon, was het uitverkocht. Een keer was ik als tourmanager met Mia Silvas (support act) erbij en de andere keer als echte bezoeker.
Dit keer was de zaal half vol (ik zeg liever niet half leeg). Er konden nog veel meer mensen bij dan andere keren.
Simplon is daarnaast het eerste podium in Nederland geweest wat Giovanca boekte als solo-zangeres. Een optreden op dit poppodium is natuurlijk speciaal.
Tijdens het optreden vroeg ze wie het nieuwste album gekocht had. Niet veel handen gingen de lucht in. Haar volgende vraag was wie het album beluisterd had. Nu gingen er meer handen de lucht in.
En tenslotte waren er ook een paar die nog nooit van haar gehoord hadden. Daarnaast kende iemand haar van haar muziekprogramma op SublimeFM.
Van het kleine aantal mensen dat haar album al gekocht hadden, wilde ze na afloop nog meer maken.
Ook ik stak mijn hand alleen op bij de vraag wie het album beluisterd had. En ja, ik gebruik daarvoor Deezer, Spotify en sinds kort ook Muziekwebluister voor.
Ik heb zeker wel een gesigneerd album gekocht. Zonder tussenkomst van een cd-handelaar of een grote online winkel support ik het liefst mijn favoriete artiesten.
Maar is dat dan ook de tendens? Je beluistert een album online, streamend. Je gaat naar het concert voor de beleving en koopt het album direct bij de artiest.
Wie weet.
Waarom het zo rustig was in Simplon weet ik niet. Het kan meerdere oorzaken hebben. In ieder geval lag het niet aan de aankondigingen en de social media. Juist niet zelfs.
Door de social media (Twitter, Facebook, Instagram, Tumblr) hebben artiesten de mogelijkheden om zich meer te profileren en meer bezoekers te trekken.
Streaming muziek laat ook zien dat een cd toch ook een bindmiddel is. Koop je een cd, dan ben je ook eerder geneigd om naar een concert te gaan.
In ieder geval komt Giovanca in 2014 met een theatertour. Dan kom je weer een andere kant van haar tegen.
zondag 17 november 2013
vrijdag 15 november 2013
Het bibliotheeksyndroom en digivermoeid
Vandaag heb ik de term bibliotheeksyndroom maar op Twitter geslingerd. Ik las een artikel over Free Record Shop over het feit dat de schappen zo leeg waren en dat daardoor er weinig omzet was.
Als er niks is, kun je ook niks kopen. Aan de andere kant ziet het er ook niet aantrekkelijk uit om iets uit de schappen te pakken.
Het is dus meer dan logisch dat mensen geen zin hebben om iets te halen in (half)lege winkels.
De laatste jaren is dat natuurlijk ook het geval geweest in bibliotheken in Nederland. Omdat er minder werd geleend, werd er meer afgeschreven. De kasten raakten leger en leger. Tot op het moment dat het eigenlijk helemaal niet meer gaat.
Het bibliotheeksyndroom.
Inmiddels wordt er veel gedaan aan nieuwe invalshoeken, meer verblijven, meer inzetten op interactie in bibliotheken. Minder op het uitlenen.
Het moet nog even groeien, maar de veranderingen zijn wel zichtbaar. Bibliotheken worden steeds zichtbaarder in het creëren van een verblijfplaats voor gelijkgestemden.
Of die gelijkgestemden nu van dezelfde schrijver houden, of dat ze als zzp'er aan het werk zijn. Of studeren. Mensen zoeken elkaar weer op. Men is digimoe. Niet alles wordt meer geplaatst op Facebook, op Hyves kan niet meer. Mensen zoeken het persoonlijke contact weer op.
Dat is natuurlijk ook een voordeel van bibliotheken. Daar lopen enthousiaste medewerkers rond die persoonlijke adviezen kunnen geven, zonder een waardeoordeel te vellen over de boeken die geleend worden.
Even terugkomend op Free Record Shop. Het lijkt mij verstandig dat hun moedermaatschappij kijkt naar wat bibliotheken doen. Qua inrichting, qua beleving en qua attitude.
Uiteindelijk willen we allemaal dat de cijfers omhoog gaan. Maar dat kan alleen met oprechte attitudes die ervoor zorgen dat mensen zich welkom voelen.
Pas daarna kun je verdere stappen ondernemen. Vooral ook in de bibliotheken.
Want hoe meet je nu eigenlijk of een bibliotheek succesvol is? Ouderwetse gedachte is het aantal uitleningen. Maar het kan ook op andere manieren. Op de verblijfsduur, op de bezettingsgraad van de leeszaal, een studiecentrum etc.
Bibliotheken ontworstelen zich langzaam van het bibliotheeksyndroom. En voor de digivermoeide mensen zijn er steeds meer mogelijkheden om naar de bibliotheken te komen.
Gelukkig maar.
Als er niks is, kun je ook niks kopen. Aan de andere kant ziet het er ook niet aantrekkelijk uit om iets uit de schappen te pakken.
Het is dus meer dan logisch dat mensen geen zin hebben om iets te halen in (half)lege winkels.
De laatste jaren is dat natuurlijk ook het geval geweest in bibliotheken in Nederland. Omdat er minder werd geleend, werd er meer afgeschreven. De kasten raakten leger en leger. Tot op het moment dat het eigenlijk helemaal niet meer gaat.
Het bibliotheeksyndroom.
Inmiddels wordt er veel gedaan aan nieuwe invalshoeken, meer verblijven, meer inzetten op interactie in bibliotheken. Minder op het uitlenen.
Het moet nog even groeien, maar de veranderingen zijn wel zichtbaar. Bibliotheken worden steeds zichtbaarder in het creëren van een verblijfplaats voor gelijkgestemden.
Of die gelijkgestemden nu van dezelfde schrijver houden, of dat ze als zzp'er aan het werk zijn. Of studeren. Mensen zoeken elkaar weer op. Men is digimoe. Niet alles wordt meer geplaatst op Facebook, op Hyves kan niet meer. Mensen zoeken het persoonlijke contact weer op.
Dat is natuurlijk ook een voordeel van bibliotheken. Daar lopen enthousiaste medewerkers rond die persoonlijke adviezen kunnen geven, zonder een waardeoordeel te vellen over de boeken die geleend worden.
Even terugkomend op Free Record Shop. Het lijkt mij verstandig dat hun moedermaatschappij kijkt naar wat bibliotheken doen. Qua inrichting, qua beleving en qua attitude.
Uiteindelijk willen we allemaal dat de cijfers omhoog gaan. Maar dat kan alleen met oprechte attitudes die ervoor zorgen dat mensen zich welkom voelen.
Pas daarna kun je verdere stappen ondernemen. Vooral ook in de bibliotheken.
Want hoe meet je nu eigenlijk of een bibliotheek succesvol is? Ouderwetse gedachte is het aantal uitleningen. Maar het kan ook op andere manieren. Op de verblijfsduur, op de bezettingsgraad van de leeszaal, een studiecentrum etc.
Bibliotheken ontworstelen zich langzaam van het bibliotheeksyndroom. En voor de digivermoeide mensen zijn er steeds meer mogelijkheden om naar de bibliotheken te komen.
Gelukkig maar.
zaterdag 9 november 2013
De fijnheid van bibliotheken
Wat is het toch fijn dat er zoiets bestaat als een bibliotheek. Op een zaterdagochtend kan het zoals vandaag rustig zijn, maar toch zie je vaste gezichten.
Gezichten die op zoek zijn naar de nieuwste edities van tijdschriften. Heerlijke inspiratie opdoen voor de komende donkere tijden. Juffen die boeken zoeken voor school.
Of op een vrijdagavond. Met de kinderen naar de bibliotheek om nieuwe boeken uit te zoeken. Je zegt natuurlijk niet dat de kinderen eigenlijk allang moeten slapen.
Iedereen is welkom in de bibliotheek.
Of op een vrijdagmiddag. Oma zit aan de leestafel met eveneens tijdschriften. Maar daarna de krant die dag. Kleinkinderen spelen met Lego en vermaken zich prima.
Uiteindelijk neemt de oma een paar prentenboeken mee voor de kinderen op haar eigen pas. Het mag en kan allemaal in de bibliotheek.
Dit zijn slechts voorbeelden van dorpsbibliotheken. De grotere stadsbibliotheken hebben een nog grotere aantrekkingskracht op mensen. Studenten en hardwerkende zzp'ers.
Ik loop regelmatig door de bibliotheek van Rotterdam. Muziekweb heeft meerdere luisterplekken in de bibliotheek staan. Ze zijn eigenlijk altijd wel bezet.
Daar zie je dan ook mensen van allerlei origines muziek ontdekken, of luisteren naar hun favoriete muziek. Vaak alleen, maar soms ook met z'n tweeën. Elkaar muziek laten ontdekken. Heerlijk!
Daarnaast heeft de centrale bibliotheek van Rotterdam een zuigende kracht op studenten. Alle werkplekken zijn continu bezet.
Terugkomend op de dorpsbibliotheken. De sociale functie is niet minder belangrijk. Mensen ontmoeten elkaar met een kop koffie en sterke verhalen.
Verhalen uit het heden, maar ook vaak uit het verleden.
In ieder geval is er voor iedereen wel wat te vinden in de bibliotheek. Jong, oud. Belezen, geleefd.
Gezichten die op zoek zijn naar de nieuwste edities van tijdschriften. Heerlijke inspiratie opdoen voor de komende donkere tijden. Juffen die boeken zoeken voor school.
Of op een vrijdagavond. Met de kinderen naar de bibliotheek om nieuwe boeken uit te zoeken. Je zegt natuurlijk niet dat de kinderen eigenlijk allang moeten slapen.
Iedereen is welkom in de bibliotheek.
Of op een vrijdagmiddag. Oma zit aan de leestafel met eveneens tijdschriften. Maar daarna de krant die dag. Kleinkinderen spelen met Lego en vermaken zich prima.
Uiteindelijk neemt de oma een paar prentenboeken mee voor de kinderen op haar eigen pas. Het mag en kan allemaal in de bibliotheek.
Dit zijn slechts voorbeelden van dorpsbibliotheken. De grotere stadsbibliotheken hebben een nog grotere aantrekkingskracht op mensen. Studenten en hardwerkende zzp'ers.
Ik loop regelmatig door de bibliotheek van Rotterdam. Muziekweb heeft meerdere luisterplekken in de bibliotheek staan. Ze zijn eigenlijk altijd wel bezet.
Daar zie je dan ook mensen van allerlei origines muziek ontdekken, of luisteren naar hun favoriete muziek. Vaak alleen, maar soms ook met z'n tweeën. Elkaar muziek laten ontdekken. Heerlijk!
Daarnaast heeft de centrale bibliotheek van Rotterdam een zuigende kracht op studenten. Alle werkplekken zijn continu bezet.
Terugkomend op de dorpsbibliotheken. De sociale functie is niet minder belangrijk. Mensen ontmoeten elkaar met een kop koffie en sterke verhalen.
Verhalen uit het heden, maar ook vaak uit het verleden.
In ieder geval is er voor iedereen wel wat te vinden in de bibliotheek. Jong, oud. Belezen, geleefd.
vrijdag 1 november 2013
Briljante muziekmarketing van @GiannaTam
Gianna Tam is nog een onbekende muzikante, maar heeft wel al veel bereikt in haar muzikale leven. Opgegroeid met drummer Lucas van Merwijk kreeg ze percussie met de paplepel ingegoten.
Ze reist de wereld rond in diverse percussiebands, maar heeft daarnaast ook tijd voor haar eigen muziek.
Ik leerde Gianna's muziek kennen via Holland Got Soul afgelopen januari in Paradiso. Holland Got Soul geeft jonge soulartiesten de kans om zich te profileren. Met een eigen nummer en met een cover.
Gianna speelde daar Glamourous Life van Sheila E en het aanstekelijke Go Girl, wat ze zelf geschreven heeft.
Op dit moment heeft ze haar tweede album uitgebracht: Polyphonic Heroine. Een album geënt op de jaren 80 van de vorige eeuw. Invloeden van Sheila E en Prince zijn duidelijk te horen, maar desondanks heeft Gianna haar eigen geluid weten te ontwikkelen op dit album.
Met hulp van o.a. Candy Dulfer is het een gevarieerd album geworden, waar percussie nooit ver weg is. Gianna heeft naast eigen materiaal nog drie covers op het album geplaatst: A Girl Like Me, The Glamourous Life en Private Joy.
Briljant
Om de invloed van 'the eighties' te benadrukken heeft Gianna het album in de vorm van een cassettebandje uitgebracht.
Op elke cassette staat een downloadcode, waarmee je het album digitaal kunt downloaden via haar website: www.giannatam.com
Op dit moment is het album alleen nog maar via haar te bestellen, maar zal binnenkort ook op iTunes en Spotify en Deezer te beluisteren zijn.
We gaan de komende jaren nog zeker veel van Gianna Tam horen.
Volg haar op Twitter via @GiannaTam
Ze reist de wereld rond in diverse percussiebands, maar heeft daarnaast ook tijd voor haar eigen muziek.
Ik leerde Gianna's muziek kennen via Holland Got Soul afgelopen januari in Paradiso. Holland Got Soul geeft jonge soulartiesten de kans om zich te profileren. Met een eigen nummer en met een cover.
Gianna speelde daar Glamourous Life van Sheila E en het aanstekelijke Go Girl, wat ze zelf geschreven heeft.
Op dit moment heeft ze haar tweede album uitgebracht: Polyphonic Heroine. Een album geënt op de jaren 80 van de vorige eeuw. Invloeden van Sheila E en Prince zijn duidelijk te horen, maar desondanks heeft Gianna haar eigen geluid weten te ontwikkelen op dit album.
Met hulp van o.a. Candy Dulfer is het een gevarieerd album geworden, waar percussie nooit ver weg is. Gianna heeft naast eigen materiaal nog drie covers op het album geplaatst: A Girl Like Me, The Glamourous Life en Private Joy.
Briljant
Op elke cassette staat een downloadcode, waarmee je het album digitaal kunt downloaden via haar website: www.giannatam.com
Op dit moment is het album alleen nog maar via haar te bestellen, maar zal binnenkort ook op iTunes en Spotify en Deezer te beluisteren zijn.
We gaan de komende jaren nog zeker veel van Gianna Tam horen.
Volg haar op Twitter via @GiannaTam
vrijdag 11 oktober 2013
Biebtobieb-dag
Gisteren organiseerden de initiatiefnemers van Biebtobieb.nl een bijeenkomst in het altijd gezellige 's Hertogenbosch om het platform te verbeteren.
Op zich een nobele inzet, omdat er op dit moment weinig lijkt te gebeuren. Er zijn inmiddels meer dan 2000 deelnemers en 187 groepen.
Ik kwam eigenlijk pas binnenvallen toen de introductie al geweest was. Ik dacht de files rondom Rotterdam te kunnen vermijden, maar tussen Gouda en Utrecht was het nog erger. Ik kwam binnen toen de groepen al druk aan het overleggen waren.
Strategie en Beleid
Blijkbaar was ik al van tevoren ingedeeld in de groep Strategie en Beleid. Daarnaast waren er twee andere groepen samengesteld om te discussiëren over de toekomst van Biebtobieb. De andere groepen waren Gebruikers en Moderatoren.
Elke groep ging vanuit haar visie een presentatie voorbereiden die later op de dag gegeven zou worden. Onze visie was vooral waar zijn we met Biebtobieb in 2017.
We hebben een aantal drempels kunnen benoemen die we zien waarom Biebtobieb nog niet algeheel geaccepteerd is binnen de bibliotheekwereld.
Dit heb ik uitgewerkt in een document wat uiteraard te vinden is op Biebtobieb, en vind je hier.
Online communities
Naast deze activiteiten was de gastspreekster Kirsten Wagenaar aanwezig om een verhaal te houden over online communities. Interessant, maar ook lang verhaal.
De kern van haar verhaal was dat je een goed plan moet hebben met een doel wat je wilt bereiken met een online community. Ze had het ook over het 'lege kroegsyndroom'. Je kunt misschien wel heel veel leden hebben, maar als ze zien dat er niks gebeurt, gaat iedereen weer weg.
Daarnaast is een groot aantal groepen niet wenselijk. Je moet een structuur vinden en maken wat overzichtelijk is voor vooral nieuwe leden. Zij moeten een plek kunnen vinden waar ze horen. Door teveel groepen heb je kans dat je het niet meer ziet. Groepen waar gewoon niks meer gebeurt, kun je beter opheffen dan er nog mee bezig te zijn.
Het is dus zaak om de boel levendig te houden. Op Biebtobieb blijkt overigens dat het best levendig is. Vooral in de gesloten groepen. Van de 15 meest actieve groepen zijn er 11 gesloten. Dus de gesloten groepen zijn zeker niet erg.
Muziekweb
Ik was er ook in de hoedanigheid als medewerker van Muziekweb. Voor Muziekweb is het idee om alle contactpersonen voor Muziekwebluister en andere geïnteresseerden samen te brengen. Op die manier kunnen ze onderling kennis en informatie delen om hun plekken voor Muziekwebluister beter te maken.
Deze dag was zeker een goede aanzet tot het maken van de Muziekweb(luister) groep. Veel tips en trucs heb ik geleerd. Zo is het zelfs voor een groep belangrijk om een plan op te stellen. Wat wil ik ermee bereiken, hoe doe ik dat en wat kost me dat, etc.
Fysiek
Een belangrijk punt in de Biebtobieb community lijkt me dat het fysiek elkaar tegenkomen erbij moet komen. Als je elkaar alleen maar online spreekt en kennis deelt, krijgt de community nooit de diepere laag die het nodig heeft.
Na de afsluitende borrel was het weer tijd om naar het noorden te reizen. Niet alleen was het nuttig voor Biebtobieb, maar ook om nu eindelijk mensen in het echt te zien, in plaats van online via Twitter. Een prima start om fysiek bijeenkomsten te organiseren voor/door/met leden van Biebtobieb.
dinsdag 8 oktober 2013
Tweede themabijeenkomst Digitale muziek in de bibliotheek
Wat kan ik eigenlijk nog toevoegen aan mijn vorige verhaal van afgelopen juni?
Weinig. De kern van die bijeenkomst was dezelfde als van vandaag. Rob Bruijnzeels sprak in plaats van Frank Huysmans en gelukkig vond hij ook dat muziek in de collectie van een bibliotheek hoort.
Belangrijk punt in zijn presentatie was dat we tegenwoordig als bibliotheek meer een verbinder in de samenleving moeten gaan fungeren. Je ziet de 'gebruiker' niet meer echt als een klant die alleen wat haalt, maar ook vooral een die iets brengt. Je bent als bibliotheek samen bezig om 'het volk te verheffen'.
Na de inspirerende sprekers Rob en Rob (Maas) was het de beurt aan mijn collega Jan Speyer, die vooral de praktische zaken benoemde die we als afdeling communicatie van Muziekweb kunnen bieden.
Kern van zijn verhaal was en is dat we als Muziekweb alle ondersteuning bieden die bibliotheken nodig hebben. Ook ontvangen we graag feedback van bibliotheken over wat er beter kan en wat juist niet werkt.
Na de lunch ging de hele groep naar het Muziekwebplein in de bibliotheek van Rotterdam. We lieten hen de jongerenvloer zien, waar comfortabele luisterbanken staan. Maar niet te vergeten lieten we ook zien hoe cd's nu eigenlijk gedigitaliseerd en beschreven werden.
Tenslotte eindigden we de dag met koffie, thee en gebak.
En wat nu verder?
Heel veel werk! Om Muziekwebluister tot een succes te maken hebben we veel werk te doen. Maar dat is juist een prachtige uitdaging.
Muziek was altijd een vanzelfsprekend deel van de collectie. Door alle bezuinigingen en beslissingen zijn de muziekcollecties verdwenen.
Waar anders vind je nog een collectie van bijna een half miljoen cd's? In elke bibliotheek met Muziekwebluister.
Weinig. De kern van die bijeenkomst was dezelfde als van vandaag. Rob Bruijnzeels sprak in plaats van Frank Huysmans en gelukkig vond hij ook dat muziek in de collectie van een bibliotheek hoort.
Belangrijk punt in zijn presentatie was dat we tegenwoordig als bibliotheek meer een verbinder in de samenleving moeten gaan fungeren. Je ziet de 'gebruiker' niet meer echt als een klant die alleen wat haalt, maar ook vooral een die iets brengt. Je bent als bibliotheek samen bezig om 'het volk te verheffen'.
Na de inspirerende sprekers Rob en Rob (Maas) was het de beurt aan mijn collega Jan Speyer, die vooral de praktische zaken benoemde die we als afdeling communicatie van Muziekweb kunnen bieden.
Kern van zijn verhaal was en is dat we als Muziekweb alle ondersteuning bieden die bibliotheken nodig hebben. Ook ontvangen we graag feedback van bibliotheken over wat er beter kan en wat juist niet werkt.
Na de lunch ging de hele groep naar het Muziekwebplein in de bibliotheek van Rotterdam. We lieten hen de jongerenvloer zien, waar comfortabele luisterbanken staan. Maar niet te vergeten lieten we ook zien hoe cd's nu eigenlijk gedigitaliseerd en beschreven werden.
Tenslotte eindigden we de dag met koffie, thee en gebak.
En wat nu verder?
Heel veel werk! Om Muziekwebluister tot een succes te maken hebben we veel werk te doen. Maar dat is juist een prachtige uitdaging.
Muziek was altijd een vanzelfsprekend deel van de collectie. Door alle bezuinigingen en beslissingen zijn de muziekcollecties verdwenen.
Waar anders vind je nog een collectie van bijna een half miljoen cd's? In elke bibliotheek met Muziekwebluister.
zaterdag 5 oktober 2013
E-books zonder privacy
Er is nogal wat ophef over het doorsluizen van de aankoopgegevens van e-books aan BREIN. Deze gegevens moeten dan twee jaar bewaard worden.
Maar in hoeverre ben je gewaardborgd dat er niets anders met die gegevens gebeurt?
Stel je doet een studie naar terrorisme. Je zoekt op internet naar bepaalde informatie en komt uiteindelijk bij een Nederlandse e-book handelaar uit.
Je zoekt een paar boeken uit die daar over gaan en koopt ze. De gegevens blijven bewaard voor twee jaar.
Je maakt je scriptie af, maar je gegevens staan nog in de database. Het is inmiddels duidelijk dat in het kader van terrorismebestrijding heel internet afgezocht wordt.
Dan kom jij in beeld. Men wil meer weten over je achtergrond en komt via de database erachter dat je de boeken hebt gekocht. Verder kunnen ze zien welke bladzijden je hebt gelezen, herlezen etc. etc.
Dit alles geeft aanleiding om je te arresteren voor het beramen van terroristische activiteiten.
Leuke privacy. Oh wacht, we hebben ook nog de e-books van de bibliotheken natuurlijk. Wat kunnen we daaruit halen? Nog meer informatie.
Hoe anders is het als je papieren boeken koopt en leent. Die gegevens zijn niet te traceren. Of tenminste een stuk moeilijker.
Hoe ver willen we gaan? Hoe groot moet Big Brother worden in de toekomst?
Al met al is het natuurlijk een gevaarlijke ontwikkeling en ik ben benieuwd in hoeverre mensen e-books gaan aanschaffen dan wel lenen.
Ik blogde hier ook al over in augustus met de titel Fuck ebooks maar de recente ontwikkelingen, samen met watermerken, maken het steeds onaantrekkelijker om iets met e-books te gaan doen.
Maar in hoeverre ben je gewaardborgd dat er niets anders met die gegevens gebeurt?
Stel je doet een studie naar terrorisme. Je zoekt op internet naar bepaalde informatie en komt uiteindelijk bij een Nederlandse e-book handelaar uit.
Je zoekt een paar boeken uit die daar over gaan en koopt ze. De gegevens blijven bewaard voor twee jaar.
Je maakt je scriptie af, maar je gegevens staan nog in de database. Het is inmiddels duidelijk dat in het kader van terrorismebestrijding heel internet afgezocht wordt.
Dan kom jij in beeld. Men wil meer weten over je achtergrond en komt via de database erachter dat je de boeken hebt gekocht. Verder kunnen ze zien welke bladzijden je hebt gelezen, herlezen etc. etc.
Dit alles geeft aanleiding om je te arresteren voor het beramen van terroristische activiteiten.
Leuke privacy. Oh wacht, we hebben ook nog de e-books van de bibliotheken natuurlijk. Wat kunnen we daaruit halen? Nog meer informatie.
Hoe anders is het als je papieren boeken koopt en leent. Die gegevens zijn niet te traceren. Of tenminste een stuk moeilijker.
Hoe ver willen we gaan? Hoe groot moet Big Brother worden in de toekomst?
Al met al is het natuurlijk een gevaarlijke ontwikkeling en ik ben benieuwd in hoeverre mensen e-books gaan aanschaffen dan wel lenen.
Ik blogde hier ook al over in augustus met de titel Fuck ebooks maar de recente ontwikkelingen, samen met watermerken, maken het steeds onaantrekkelijker om iets met e-books te gaan doen.
Abonneren op:
Posts (Atom)