Sociale druk in de bibliotheek

Het grootste gevaar binnen bibliotheken is de sociale druk tussen bibliotheekcollega's.

— Patrick Heemstra (@patrick23dingen) July 18, 2016

Sociale druk kennen we allemaal wel. Dat je toch dat ene doet, wat je eigenlijk niet wilde gaan doen. Maar door je omgeving doe je het toch. Of de druk wordt zo groot, omdat je iets moet doen, maar wat je eigenlijk niet kunt doen.

Iedereen heeft wel dergelijke voorvallen. In de bibliotheekwereld is het eigenlijk nog erger dan de sociale druk van je buren of van je familie.

Ik heb wel vaker blogs geschreven over hoe het er aan toe gaat in bibliotheken. Anderen hebben weleens bericht over angstcultuur bij bibliotheken.

Recent kwam ik de sociale druk tegen in de bibliotheekwereld. Het is dat iemand zich erover uitsprak. Deze persoon (m/v) moest en zou een opdracht uitvoeren binnen een bepaalde tijd. Deze persoon kon dat niet door onwetendheid over een bepaalde bibliotheekdienst.

Dat kan gebeuren, maar gretig op zoek naar antwoorden, kwam er van collega's de druk wederom. "Waarom heb je geen antwoord?" "We werken met termijnen, waar binnen de opdracht voldaan moet zijn. Op deze manier lukt het nooit."

En zo gaat het in veel bibliotheken. Afdelingen weten van elkaar niet wie wat doet, en vooral waarom iemand iets dan wel of niet doet.

Toen ik twitterde over "het grootste gevaar binnen bibliotheken", kreeg ik van diverse bibliothecarissen bijval. Ze vonden het herkenbaar.

En die sociale druk ligt niet alleen bij bibliotheken, maar overal binnen de bibliotheekwereld. Landelijk, provinciaal en lokaal.

Hoe vaak kom ik het wel niet tegen dat ik een afspraak in het land heb en spreek met een collega (bibliothecaris in het algemeen). Tijdens het gesprek is er niets aan de hand. Leuk, informatief gesprek. Komt er een andere collega bij, dan voel ik de spanning stijgen. Tussen beide. Een soort van passieve agressiviteit.

Nu heb ik dus door wat het is. Het is geen angstcultuur, maar de sociale druk. De sociale druk om alles perfect te doen, voordat mensen gaan zeuren.

Zelf heb ik diverse malen op mijn kop gekregen, door dingen die ik twitterde of blogde. Er werd dan gezeurd, omdat er ergens mensen bepaalde zaken niet willen of kunnen zien, die ik wel zie. Ligt het aan mij of voel ik die sociale druk niet?

Gevaar
Sociale druk in bibliotheken maar de vooruitgang niet makkelijker. Projecten blijven te lang op bureaus liggen om verder uit te werken.

Bibliotheekbezoekers worden niet juist geholpen door de bibliothecarissen. Nieuwe ontwikkelingen worden niet gezien en doorgepakt. Nieuwe mogelijkheden worden niet gezien.

En juist dat is het gevaar voor bibliotheken. Voordat je het door hebt, blijf je hangen als uitleenfabriek. Voordat je het door hebt, ontneemt de gemeente nog meer geld. Voordat je het door hebt, werken er alleen vrijwilligers in de bibliotheek.

Oh ja, dat is ook sociale druk in de bibliotheken: Wat zij hebben, wil ik ook. Wat die bibliotheek doet, moeten we ook doen.

Helaas werkt het niet op die manier. Desondanks wordt er vaak nog gedacht dat bibliotheken instituten zijn. Maar deze instituten worden geleid door mensen. Mensen die wel sociale druk voelen.

Mijn advies is dan ook om de sociale druk te laten varen. Doe wat je zelf goed vindt. Doe wat jij belangrijk vindt voor je bezoekers. Daar doen we het toch voor? Niet voor de collega die jou onder druk zet.