dinsdag 18 november 2014

Nieuwe bibliotheek-mindset

Ik kreeg deze week te horen dat ik vaker moet bloggen. Bij deze doe ik dat ook maar.

Zonder gekheid, er zijn nog maar weinig bibliotheekbloggers. Sommigen bloggen over hun eigen diensten en anderen bloggen over meningen. Niemand kijkt echt naar wat we echt nodig hebben in deze veranderende wereld van bibliotheken.

In deze herfst- en wintermaanden komen er weer allerlei congressen en bijeenkomsten om te praten over innovatie. Er worden prijzen uitgereikt. Allemaal goed en wel, maar gebeurt er ook echt wat? Kijken we naar de toekomst, of kijken we alleen maar naar morgen?

Er is een verschil tussen morgen en de toekomst. De toekomst is uiteraard morgen, maar morgen is er weer een nieuwe toekomst. Maar ook de kinderen en jeugdige mensen zijn de toekomst. Die leven nu, maar zijn de bibliotheken wel toereikend voor hen.

Er wordt al zoveel geschreven over de millennials. Ze lezen nog steeds boeken, maar doen ook veel online. Eigenlijk is hun leven online, maar doen ze ook nog dingen offline. En die werelden zijn niet gescheiden, dat is één.

Om daar in mee te gaan, moet de bibliotheek online en offline ook één zijn. We kunnen de kinderen van tegenwoordig allerlei vaardigheden aanleren. Echter zijn de jeugdigen tegenwoordig geen autodidacten? Immers kennen ze de online wereld een stuk beter dan de bibliotheekmedewerkers in het land.

Moeten zij juist niet ons zaken aanleren? De bibliotheek is nu heel erg bezig om de mensen aanleren hoe ze online bezig (zouden moeten) zijn. Maar de techniek, de apps, de commerciële online wereld haalt de bibliotheek in. Op dit moment kunnen de bibliotheken niet zo snel meegaan.

Daphne Depassé had er laatst een mooie blogpost over met de titel Zelf weten. Waarom kunnen de bibliotheken niet meegaan met de huidige maatschappij. Houden we ons te vast aan de idealen van boeken en mensen? Wat blijkt, en waar ik ook tegenaan loop, is dat de organisaties te stroperig zijn. Er moet overal consensus over zijn. En ziet één iemand het niet zitten, dan houdt het allemaal op.

Zonde is dat! We moeten juist deze dingen omarmen. Angst voor het nieuwe houdt alleen maar zaken op. Er wordt wel gezegd dat bibliotheken ondernemend en commercieel bezig moeten zijn. Dat houdt niet alleen in om nieuwe geldstromen aan te boren, of bibliotheken in te richten als winkels. Dat houdt niet alleen in dat medewerkers omgeschoold moeten worden.

Met omscholen bereik je namelijk weinig. Je moet de mindset van bibliothecarissen veranderen. En dan niet ineens allemaal zaken overnemen uit de digitale wereld. Nee, eerst moet de mindset veranderen. Dan pas kun je zaken overnemen. Toepassen op je eigen werkveld. In het management, in de backoffice en vooral ook in de frontoffice.

Maar volgens mij vinden veel mensen dat eng in deze veranderende wereld. We spreken elkaar veel, maar het gaat het vooral om je baan te behouden. Blijven op de plaats waar je bureau staat. Verder kijken dan naar je eigen omgeving. Degenen die dat wel doen, geven nooit de feedback naar de juiste personen. Dat heeft ook met de mindset te maken. “Oh, wat ziet het daar er leuk uit, maar we doen er niets mee.” Heeft ook met visie te maken. Visie en mindset.

Desalniettemin gaan we samen de toekomst in. Met of zonder de mogelijkheden die ons geboden worden. Zoals ik al begon, de toekomst is er nu. Er zijn genoeg mensen die weten welke behoeften zij hebben. Zij weten ook welke behoeften de bibliotheken hebben.

Uiteindelijk is dat het belangrijkste. We moeten niet kijken welke behoeften onze bezoekers hebben of welke behoeften we moeten creëren. De eerste behoefte is een nieuwe mindset in de bibliotheekwereld.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten