Afscheid nemen is nooit fijn. Dit kan op verschillende manieren en om verschillende redenen. Bibliotheken veranderen razendsnel en de medewerkers moeten meeveranderen. Organisatiestructuren moeten veranderen. Maar ook de personen zelf moeten veranderen.
Meegaan met de tijd. Deze ontzettend grote transitie (of toch niet?) naar de digitale wereld in bibliotheekland vereist veel van mensen.
Het gaat dan nog niet zozeer om het digitale an sich, maar meer om het gedrag van mensen. Het gedrag wat veroorzaakt wordt door de digitale transitie. Er wordt niet minder gelezen tegenwoordig, in tegendeel. Maar mensen lezen op een andere manier. Ok, het is dan wel meer digitaal, maar een boek wordt nog steeds graag van papier gelezen.
Echter, de tijd is nog steeds 24 uur in een dag. Aangezien die minuten maar eenmalig benut kunnen worden, komt er minder tijd voor het lezen van een boek. Ook het kopen van een boek kost tijd. Het uitkiezen, twijfelen, afrekenen etc. Mensen moeten tijden kunnen nemen en hebben om dit te kunnen en mogen doen.
Hetzelfde geldt voor het uitkiezen van een bibliotheekboek. Inmiddels zijn we erachter dat het uitzoeken van een boek veel belangrijker is (geworden) dan het daadwerkelijk lenen en vooral lezen van een boek.
Veranderingen in bibliotheekland gaan nu meer over het verblijven in de bibliotheek. Elke minuut die in de bibliotheek besteed wordt, kan niet meer benut (!) worden aan het lezen van woorden.
Desalniettemin veranderen bibliotheken in verblijfsplaatsen. Plaatsen om de krant te lezen, tijdschriften door te spitten, muziek te luisteren (Muziekwebluister) en ook om te studeren. En natuurlijk niet te vergeten te werken.
De medewerkers die nu al jaren in de bibliotheek werken dienen deze veranderingen te omarmen. Maar of ze dat kunnen is maar echt de vraag.
Sommige bibliotheekdirecties nemen dan de keuze om afscheid te nemen van medewerkers. Ik had al een voorbeeld van een Noord-Hollandse bibliotheek, maar nu is het inmiddels ook dichter bij huis gebeurd. Ondanks dat de verwachting er wel was, is het toch schrikken als je daadwerkelijk afscheid moet nemen van collega's.
Bibliotheken hebben het moeilijk, maar moeten wel een visie naar de toekomst hebben. Niet alleen om te overleven, maar ook om de wensen van de bezoekers te kunnen inwilligen.
Want voor wie doen we al dit mooie werk? Niet voor onszelf. Maar voor degenen die hun leven (willen) verrijken. Zolang we daar maar geen afscheid van nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten