Turkije is booming

Istanbul is een geweldige stad. Wat me opviel was dat alles wat handgemaakt is, is Turks. In Nederland hebben we veel invloeden uit Azië (China, Japan). Sieraden zijn Turks, schoenen zijn Turks, (leren) jassen zijn Turks, kleding is Turks (op C&A, Gap, H&M na), vazen en schaaltjes zijn Turks, namaakartikelen zijn Turks.

Wat een grote economie heeft Turkije eigenlijk en de Europese Unie wil niets weten van Turkije. Vreemd. Als al die vermogende Turken hun spullen naar de EU kunnen vervoeren zou de kwaliteit van deze producten verhoogd worden. Voor Europese standaarden natuurlijk. En die Turkse ondernemers kunnen nog meer verdienen aan de grote markt van Europa.

Een goed voorbeeld zijn de sieradenwinkeltjes, die nu vooral door Aziatische mensen gerund worden. Vlakbij de 'kruidenbazaar' van Istanbul kwam ik een groot aantal winkels en groothandels tegen vol met sieraden. Vier, vijf verdiepingen vol met deze artikelen en dan tientallen van zulke winkels. Er kwam echt geen eind aan de rijen oorbellen, armbanden en kettingen.

Wat me daarnaast ook opviel, was het grote aantal winkels. Overal zijn winkels (vooral kledingwinkels), terwijl ze in principe allemaal hetzelfde verkopen. In elke winkel waren daarnaast niet veel klanten te zien. Ik vraag me dan wel af, waar kunnen de mensen van leven. Blijkbaar kan het wel. Het leven in Istanbul is duur en druk.

Je moet wel echt weten waar je wat kunt vinden in die grote stad. Gelukkig kreeg ik hulp van een lokale vriendin die ons wees op de juiste plekken.

Maar dan nog, als Europeaan en Antilliaan ben en blijf je een attractie tussen de Turkse consumenten en schoolkinderen.