zaterdag 5 oktober 2013

E-books zonder privacy

Er is nogal wat ophef over het doorsluizen van de aankoopgegevens van e-books aan BREIN. Deze gegevens moeten dan twee jaar bewaard worden.

Maar in hoeverre ben je gewaardborgd dat er niets anders met die gegevens gebeurt?

Stel je doet een studie naar terrorisme. Je zoekt op internet naar bepaalde informatie en komt uiteindelijk bij een Nederlandse e-book handelaar uit.

Je zoekt een paar boeken uit die daar over gaan en koopt ze. De gegevens blijven bewaard voor twee jaar.

Je maakt je scriptie af, maar je gegevens staan nog in de database. Het is inmiddels duidelijk dat in het kader van terrorismebestrijding heel internet afgezocht wordt.

Dan kom jij in beeld. Men wil meer weten over je achtergrond en komt via de database erachter dat je de boeken hebt gekocht. Verder kunnen ze zien welke bladzijden je hebt gelezen, herlezen etc. etc.

Dit alles geeft aanleiding om je te arresteren voor het beramen van terroristische activiteiten.

Leuke privacy. Oh wacht, we hebben ook nog de e-books van de bibliotheken natuurlijk. Wat kunnen we daaruit halen? Nog meer informatie.

Hoe anders is het als je papieren boeken koopt en leent. Die gegevens zijn niet te traceren. Of tenminste een stuk moeilijker.

Hoe ver willen we gaan? Hoe groot moet Big Brother worden in de toekomst?

Al met al is het natuurlijk een gevaarlijke ontwikkeling en ik ben benieuwd in hoeverre mensen e-books gaan aanschaffen dan wel lenen.

Ik blogde hier ook al over in augustus met de titel Fuck ebooks maar de recente ontwikkelingen, samen met watermerken, maken het steeds onaantrekkelijker om iets met e-books te gaan doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten