N.a.v. deze blogpost van Mark Deckers over de programmamaker die de nieuwe collectioneur wordt, werd het toch eens tijd om aandacht te besteden aan de Jongerenvloer in Bibliotheek Rotterdam.
De Jongerenvloer wordt georganiseerd door Sabrina Laurens. Ze is er nu drie jaar mee bezig om dit concept goed neer te zetten en het werpt de vruchten af.
Eerste contact
Ik zal eerst even vertellen hoe ik in contact ben gekomen met deze hardwerkende vrouw van de bibliotheek in Rotterdam. Sinds dat ik twitter ken ik Judith Pietersma al volgens mij en dat zijn nogal wat jaren. Bij een kop koffie zegt ze, je moet eens kennismaken met mijn collega Sabrina. Zij programmeert de Jongerenvloer en er komen weleens interessante dingen op vloer die te maken hebben met muziek.
Judith regelde een tweede gesprek samen met Sabrina in de hal van de bibliotheek. Sabrina vertelde maar al te graag wat ze gedaan heeft om de jongeren de bibliotheek in te krijgen.
Wat is er te vinden?
Op de Jongerenvloer staan tal van televisies, maar tijdens rondleidingen door de bibliotheek wist ik nooit waarvoor ze waren. Er staan luisterstoelen van Muziekweb bij, maar die vreemde losse televisies bleken elke vrijdag gebruikt te worden voor gamen.
Daarnaast is er een podium op de Jongerenvloer, met banken erop. Ik wist niet dat die gebruikt werden en worden voor optredens van lokale bandjes en artiesten. Op de Jongerenvloer zijn ook de D-boeken gesitueerd. Computers staan er en twee werkplekken voor grotere groepen studenten om aan te werken.
Totaalconcept
Sabrina is nu drie jaar bezig om de Jongerenvloer vorm te geven. Dit is niet alleen boeken, niet alleen optredens, niet alleen coaching, niet alleen begeleiding voor werken en solliciteren. Nee, dit is een totaalconcept van alles tegelijk. Niet tegelijk, maar wel op één gecentreerde plek.
Alles wat bij jongeren in Rotterdam speelt komt samen op deze plek. Centraal in de stad. Maar hoe heeft Sabrina dit gedaan met haar 20 uren per week? Passie en inzet. Ze is niet alleen bezig tijdens kantooruren, maar ook daarbuiten houdt (bijna) constant dingen in de gaten die er spelen.
Eén podium
Gaming is dus in, maar ook jonge mensen helpen naar een baan is van belang in Rotterdam. Wat Sabrina doet is niet alles zelf regelen. Nee, het is een podium, waar organisaties zich kunnen laten zien. Ik noem bijvoorbeeld R3C Gaming, Project 014 (loopbaanbegeleiding), SpraakuhlooS (spoken word), en zo zijn er nog meer, zoals Kunstbende, Ur Voice.
De promotie
In ieder geval ontwerpt Sabrina ook niet zelf alle affiches. De samenwerkingspartners doen dit en verspreiden de informatie over alle activiteiten.
En dit werpt vruchten af. Tegenwoordig is het niet alleen reclame maken via affiches, maar ook via social media. Sabrina is heel bedreven in het constant delen, delen, delen. Laten zien wat er gebeurt in Bibliotheek Rotterdam.
Dit doet ze via Instagram, maar ook via Twitter. En hele lading hashtags erachter en juist de partners taggen, zodat zij weten dat de bibliotheek hen heeft genoemd. Daarnaast gebruikt Sabrina de repost-app, waardoor er nog meer content op de tijdlijn komt.
De nieuwe bibliotheek
De Jongerenvloer is in mijn ogen de nieuwe bibliotheek in het klein. Samenwerken met partners, hen werk laten doen, waardoor er binding is en passie is. De bibliotheek zorgt voor een laagdrempelige toegang tot deze organisaties, op gezette tijden.
Vakantiebanenmarkt
Niet alleen gezette tijden, maar ook diverse losstaande activiteiten kunnen natuurlijk voor veel reuring zorgen. Ik neem nu de Vakantiebanenmarkt als voorbeeld. Diverse organisaties die studenten en scholieren zoeken voor de vakantiebanen presenteerden zich, er werden workshops gegeven en een CV-check. De deelnemende organisaties zorgden weer voor gratis publiciteit, waardoor het een groot succes was.
Zegt ze tegen mij: "Weet je hoe ik alle bedrijven bereikte? Ik zat 's avonds op mijn telefoon contactgegevens van bedrijven te zoeken, op te slaan en naar mijn werkmail te sturen. Op het werk heb ik tenslotte iedereen gespamd." Over inzet en passie gesproken.
Faciliteren, niet zelf organiseren
Kern van dit alles is dat de bibliotheek een platform moet bieden aan belangrijke organisaties in het werkgebied. In de centrale bibliotheek van Rotterdam zijn er verschillende mogelijkheden: een hal, een jongerenvloer, een podium, diverse zalen, waaronder het theater, een groot plein en goede catering.
Faciliteren, maar niet zelf organiseren. Binding met de bibliotheek is ook dat de organisaties zelf veel doen. Ga niet vertellen als bibliotheek hoe het gedaan moet worden. Laat het los. Je partners kennen hun doelgroepen en zitten er dicht bij. Dichterbij dan de bibliotheek kan worden.
Succes!
Inmiddels weten de doelgroepen de Jongerenvloer te vinden. Drukte tijdens het gamen, drukte tijdens de muzikale optredens, drukte tijdens de workshops, drukte tijdens de spoken word optredens.
Kom langs!
Ik adviseer bij deze echt een keer een afspraak te maken met Sabrina. Kom langs in Rotterdam of nodig haar uit om te vertellen wat ze doet. En ze doet goede dingen. Volg @Bieb010Jong op Twitter en @bibliotheekrotterdam op Instagram. Ze vertelt maar al te graag hoe ze dit allemaal doet.
maandag 29 juni 2015
De nieuwe bibliotheek: @Bieb010Jong
Labels:
bibliotheken,
bieb010,
innovatie,
jongeren,
rotterdam,
social media,
vernieuwing
zaterdag 20 juni 2015
Bange bibliotheken
Het is toch wel wat in bibliotheekland. Het rommelt. Niet alleen in de lokale bibliotheek, maar ook in de landelijke bibliotheek. Of eigenlijk bibliotheken? Bij de VOB gaat het volgens mij niet zo lekker.
Voorzitter gaat weg, directeur is al weg en 63% van de bibliotheken keert zich tegen vernieuwing in de bibliotheekwereld. Vernieuwing die in de bibliotheekwet vastgeklonken zit.
Maar nee, we moeten weer verder discussiëren over de concurrentie dat de landelijke digitale bibliotheek is voor de fysieke lokale bibliotheek.
Het is niet alleen een kwestie van concurrentie, maar ook een kwestie van geld. Geld voor lokale bibliotheken wordt ingezet voor landelijke projecten. Lokale bibliotheken zijn bang om dat geld kwijt te raken, zonder er iets voor terug te krijgen. Ik kan me er alles bij voorstellen.
Echter moeten we onze eigen toko met hand en tand verdedigen? Zijn bibliotheken zo bang voor het digitale? Uiteraard gaat er veel geld naar landelijke projecten, maar mensen blijven naar de lokale bibliotheek komen.
Uiteindelijk zal het digitale het echt niet winnen van de fysieke bibliotheek.
Daarnaast de landelijke pas. Waarom moet dat allemaal zo moeilijk? Stel in dat je kunt inloggen met je Digid, krijg een pas toegestuurd door de Koninklijke Bibliotheek en ga lenen in Nederland. Je betaalt via de lokale bibliotheek, op basis van je postcode met de bijgevoegde acceptgiro. Bibliotheken blij, Koninlijke Bibliotheek blij.
Lijkt het erop dat bibliotheken niet verder willen in deze nieuwe wereld? Mensen willen gemak, maak het dan landelijk beschikbaar. Niet teveel poespas. Nu wordt er teveel gedacht dat alles bij elkaar gebracht moet worden. Maar alles is al bij elkaar bij de gemeenten, Belastingdienst en de overheid, inloggen met je Digid. Maak het systeem zo dat de gegevens gewoon doorgestuurd worden naar de Koninklijke Bibliotheek. En dat systeem is er al: IAM.
Hoe dan ook, onbegrijpelijk is dat bibliotheken hun lokale plekken willen behouden. Informatie bij zich willen houden en hun klanten. Klanten kijken nu al buiten de muren van de bibliotheken.
Desondanks, maak dan de service beter en ga niet zeuren om de vernieuwing te vertragen.
Ik wens de bibliotheken in ieder geval veel succes in deze zeer disruptieve (op alle vlakken) tijden. Binnen en buiten de muren van de bibliotheken.
Voorzitter gaat weg, directeur is al weg en 63% van de bibliotheken keert zich tegen vernieuwing in de bibliotheekwereld. Vernieuwing die in de bibliotheekwet vastgeklonken zit.
Maar nee, we moeten weer verder discussiëren over de concurrentie dat de landelijke digitale bibliotheek is voor de fysieke lokale bibliotheek.
Het is niet alleen een kwestie van concurrentie, maar ook een kwestie van geld. Geld voor lokale bibliotheken wordt ingezet voor landelijke projecten. Lokale bibliotheken zijn bang om dat geld kwijt te raken, zonder er iets voor terug te krijgen. Ik kan me er alles bij voorstellen.
Echter moeten we onze eigen toko met hand en tand verdedigen? Zijn bibliotheken zo bang voor het digitale? Uiteraard gaat er veel geld naar landelijke projecten, maar mensen blijven naar de lokale bibliotheek komen.
Uiteindelijk zal het digitale het echt niet winnen van de fysieke bibliotheek.
Daarnaast de landelijke pas. Waarom moet dat allemaal zo moeilijk? Stel in dat je kunt inloggen met je Digid, krijg een pas toegestuurd door de Koninklijke Bibliotheek en ga lenen in Nederland. Je betaalt via de lokale bibliotheek, op basis van je postcode met de bijgevoegde acceptgiro. Bibliotheken blij, Koninlijke Bibliotheek blij.
Lijkt het erop dat bibliotheken niet verder willen in deze nieuwe wereld? Mensen willen gemak, maak het dan landelijk beschikbaar. Niet teveel poespas. Nu wordt er teveel gedacht dat alles bij elkaar gebracht moet worden. Maar alles is al bij elkaar bij de gemeenten, Belastingdienst en de overheid, inloggen met je Digid. Maak het systeem zo dat de gegevens gewoon doorgestuurd worden naar de Koninklijke Bibliotheek. En dat systeem is er al: IAM.
Hoe dan ook, onbegrijpelijk is dat bibliotheken hun lokale plekken willen behouden. Informatie bij zich willen houden en hun klanten. Klanten kijken nu al buiten de muren van de bibliotheken.
Desondanks, maak dan de service beter en ga niet zeuren om de vernieuwing te vertragen.
Ik wens de bibliotheken in ieder geval veel succes in deze zeer disruptieve (op alle vlakken) tijden. Binnen en buiten de muren van de bibliotheken.
Labels:
bezuinigingen,
bibliotheken,
disruptie,
vernieuwing
Abonneren op:
Posts (Atom)