Ik werd vanmorgen wakker met een fijne blogpost van Marianne van de Velde (@mariannevdv). Ze legt er duidelijk uit hoe de overheid nu omgaat met culturele instellingen.
Aan de ene kant worden culturele instellingen geacht om zelf de inkomsten te genereren en meer te werken naar de vraag van het publiek. Maar de beleidsmakers zijn zelf nog niet zo ver om dit te laten gebeuren. Immers, de dag "Cultuur in Beeld" werd georganiseerd door Ministerie van OCW.
Ik zie echt verbanden met de bibliotheekwereld. Is hier niet iets soortgelijks aan de gang?
De bibliotheken worden steeds meer geacht om los te komen van de subsidiepot. Bibliotheekvestigingen sluiten door verminderde subsidies, iets wat door menig wethouder en raadslid zomaar gedaan wordt. Het wordt vanzelfsprekend gevonden dat bibliotheken sluiten. Er worden door de bezuinigingen connecties gelegd tussen bibliotheekorganisaties onderling, maar ook tussen andere culturele instellingen en de bibliotheken.
Maar aan de andere kant wordt er nog verwacht dat de bibliotheken zich inzetten voor de burgers en hen verrijken met kennis, inspiratie e.d. Vooral de schooljeugd mag niet vergeten worden. Zij krijgen dan een bibliotheek op school. (Hoe zit het met de steeds groeiende groep van iPad-klassen?)
Het aantal (fysieke) bibliotheken is drastisch gedaald in de afgelopen jaren. Elke week lees en hoor je berichten over sluitende bibliotheken. Daarnaast lees je ook wekelijks over nieuwe retailbibliotheken. Dat zijn bestaande vestigingen, omgetoverd tot een boekenpakparadijs. Geen spiksplinternieuwe (extra!) vestigingen.
We zijn als bibliotheken ook nog steeds zoekende naar wat goed werkt. In veel gevallen worden vestigingen opgewaardeerd, terwijl andere bibliotheken gaan sluiten. Maar is er vraag naar bij de consument/lid/klant? Werken we dan klantgericht als mensen verder moeten reizen naar een vestiging?
Er zijn verschillende lijnen uitgezet door 'Den Haag', waaronder de educatieve en de digitale bibliotheek. Een aspect hiervan zijn de e-books, die nu gestimuleerd worden door het 'Lees Meer' project. Nog niet op het niveau waar het hoort, maar toch. Geïnitieerd en ondersteund door het Ministerie van OCW, die daarmee de bibliotheken zeker nog een warm hart toe draagt.
Het blijft een paradoxale kwestie. De landelijke overheden verlangen van de bibliotheken dat ze meegaan met de tijd en krijgen hiervoor ondersteuning. De lokale overheden hebben nog geen nieuw beleid gericht op deze nieuwe wereld, behalve dan het sluiten van fysieke bibliotheken. Deze lokale overheden ondersteunen de bibliotheken niet meer, omdat door de landelijke overheid de digitale slag zo belangrijk wordt gemaakt. Er is hierdoor geen eenduidig beleid op het bibliotheekwerk.
De bibliotheken zijn nu eigenlijk een driewieler, waarbij het langzaam een tweewieler wordt met zijwieltjes die langzaam hoger gezet worden. Echter het linker zijwieltje wordt sneller omhoog gezet dan het rechter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten